โรคความดันโลหิตสูงที่ทำให้เป็นโรคหัวใจ

[siritidaphon]

โรคความดันโลหิตสูงที่ทำให้เป็นโรคหัวใจ

โรคความดันโลหิตสูงเป็นหนึ่งในปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญที่สุดและควบคุมได้ยากที่สุด ที่นำไปสู่การเกิดโรคหัวใจและหลอดเลือดหลายชนิด กลไกหลักที่ความดันโลหิตสูงทำลายหัวใจนั้นแบ่งได้เป็น 2 ทางใหญ่ ๆ คือ การทำลายโครงสร้างหัวใจโดยตรง และ การทำลายหลอดเลือดหัวใจ


1. การทำลายโครงสร้างหัวใจโดยตรง: นำไปสู่ภาวะหัวใจล้มเหลว

เมื่อความดันโลหิตสูงเรื้อรัง (สูงกว่า 140/90 mmHg) หัวใจห้องล่างซ้ายซึ่งเป็นห้องที่ทำหน้าที่สูบฉีดเลือดไปเลี้ยงร่างกายต้องทำงานหนักขึ้นอย่างต่อเนื่อง เปรียบเสมือนการบีบลูกโป่งที่แข็งและมีแรงต้านสูงอยู่ตลอดเวลา

กล้ามเนื้อหัวใจหนาตัว (Left Ventricular Hypertrophy - LVH): หัวใจห้องล่างซ้ายจะพยายามสร้างกล้ามเนื้อให้หนาและแข็งแรงขึ้นเพื่อเอาชนะแรงดันสูงในหลอดเลือดแดง การหนาตัวนี้ในระยะแรกช่วยให้หัวใจบีบตัวได้ดีขึ้น แต่ในระยะยาวกลับส่งผลเสีย

หัวใจขาดความยืดหยุ่น: กล้ามเนื้อที่หนาและแข็งขึ้นจะมีความยืดหยุ่นน้อยลง ทำให้หัวใจรับเลือดได้น้อยลงในช่วงที่หัวใจคลายตัว

หัวใจโตและอ่อนแรง: เมื่อกล้ามเนื้อหนาตัวจนถึงขีดสุด หัวใจจะเริ่มอ่อนแรงและล้มเหลวในการสูบฉีดเลือดอย่างมีประสิทธิภาพ นำไปสู่ ภาวะหัวใจล้มเหลว (Heart Failure) ซึ่งทำให้มีอาการเหนื่อยง่าย หอบ และมีน้ำท่วมปอดได้


2. การทำลายหลอดเลือดหัวใจ: นำไปสู่โรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด

ความดันโลหิตสูงเป็นตัวเร่งให้เกิดการเสื่อมและแข็งตัวของหลอดเลือดแดงทั่วร่างกาย รวมถึงหลอดเลือดโคโรนารี (Coronary Artery) ที่เลี้ยงกล้ามเนื้อหัวใจ

หลอดเลือดแดงแข็ง (Atherosclerosis): แรงดันที่สูงและรุนแรงทำลายเซลล์เยื่อบุผนังหลอดเลือด (Endothelium) ทำให้เกิดรอยฉีกขาดเล็ก ๆ ซึ่งเป็นจุดที่ไขมัน (โดยเฉพาะ LDL-Cholesterol) เข้าไปสะสมและก่อตัวเป็นคราบตะกรันไขมัน

หลอดเลือดหัวใจตีบ: เมื่อคราบไขมันสะสมมากขึ้น หลอดเลือดจะตีบแคบลง เลือดไปเลี้ยงกล้ามเนื้อหัวใจไม่เพียงพอ ทำให้เกิด โรคหลอดเลือดหัวใจตีบ (Coronary Artery Disease) และมีอาการเจ็บหน้าอก

กล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลัน (Heart Attack): หากคราบไขมันแตกออก จะเกิดลิ่มเลือดมาอุดตันหลอดเลือดหัวใจอย่างสมบูรณ์ ทำให้กล้ามเนื้อหัวใจส่วนนั้นตายลงทันที

หัวใจเต้นผิดจังหวะ: การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของหัวใจ (หัวใจหนาตัว/โต) และภาวะหัวใจขาดเลือดเรื้อรัง อาจทำให้การส่งสัญญาณไฟฟ้าในหัวใจผิดปกติ นำไปสู่ภาวะ หัวใจเต้นผิดจังหวะ ซึ่งอาจรุนแรงถึงขั้นเสียชีวิตได้

กล่าวโดยสรุปคือ ความดันโลหิตสูงเปรียบเสมือนการบีบทางเข้าของเลือดอย่างต่อเนื่อง ทำให้หัวใจต้องทำงานหนักจน หัวใจวาย และยังทำลายหลอดเลือดหัวใจเองจนเกิด หัวใจขาดเลือด ซึ่งเป็นสาเหตุสำคัญของการเสียชีวิตและพิการในผู้ป่วยความดันโลหิตสูง